- itiner
- ĭtĭnĕr, arch.
c. iter.
* * *ĭtĭnĕr, arch. c. iter.* * *Iter de mari etiam dicitur. Terentius, Ain'tu tibi hoc incommodum euenisse iter? Ceste navigation.\Iter diei. Liu. Le chemin qu'on fait en un jour.\Accelerare iter. Liu. Haster son chemin, Exploicter chemin.\Agere longum iter. Plin. Faire long voyage, Cheminer long chemin.\Celerare maximis itineribus. Tacit. Se haster à grandes journees.\Conferre iter aliquo. Brutus Ciceroni. Addresser son chemin droict en quelque lieu.\Conficere iter. Cic. Cheminer.\Conficere iter pedibus. Cic. Cheminer à pied.\Expedire iter. Liu. Exploicter chemin.\Facere iter. Cic. Cheminer, Aller.\Iter facere vehiculis. Plin. iunior. Cheminer par charoy.\Iusta itinera facere. Cic. Pleines et entieres journees.\In Sardiniam iter habebat. Cic. Il s'en vouloit aller en, etc.\Inducere in iter. Quintil. Avoyer, Acheminer, Mettre aucun en son chemin, L'addresser à son chemin.\Ingredi iter pedibus, et Ingredi iter equo. Cic. Aller à pied, ou à cheval.\Continuum die, noctuque iter properabat. Tacit. Il exploictoit chemin jour et nuict.\Radit iter liquidum. Virgil. L'oiseau vole par l'air.\Iter necessarium eo die illi erat Lanuuium. Liu. Il avoit necessairement à aller en, etc.\Iter, pro Incoepto et instituto. Cic. Voye.\Itinera aquarum, pro Meatibus. Columel. Conduicts par lesquels l'eaue coule.\Iter pronum ad honores. Plin. iunior. Voye et moyen facile pour parvenir aux honneurs.
Dictionarium latinogallicum. 1552.